SM90 (Railhopper)
Railhopper op spoor 14 in Zwolle
Interieur van een Railhopper
De Railhopper of Stoptreinmaterieel '90 (SM '90), is een serie elektrische treinstellen van de NS.
De Railhopper is oorspronkelijk ontwikkeld als opvolger van Mat '64. In 1993 werden negen treinstellen (2101-2109) gebouwd door Talbot (nu Bombardier) in Aken als prototype.
De tweedelige treinstellen hebben een afwijkende maximum breedte van 3,20 meter (30 centimeter breder dan de meeste treinen). De stellen 2101-2105 hebben een 2+3 (2 stoelen, gangpad, 3 stoelen) opstelling voor de tweede klasse gehad. Dit viel bij de reizigers niet in de smaak en de treinstellen werden omgebouwd naar de gangbare 2+2 opstelling. De treinen bieden nu aan 137 reizigers een zitplaats (24 1e klasse, 113 2e klasse). De Railhoppers zijn de enige Nederlandse treinen met een ingebouwde rolstoellift. Bij wijze van proef is treinstel 2101 bij de kop van het stel voorzien van de letters 'NSR'. De treinstellen hebben vier asynchrone draaistroommotoren met een totaal vermogen van 1200 kW. De trein is in staat 160 km/h te rijden. Omdat ze breder zijn dan alle andere Nederlandse treinstellen en daardoor 'buiten profiel' zijn werden de Railhoppers alleen ingezet op de spoorlijn Zwolle – Emmen. Deze lijn is er - waar nodig - speciaal voor aangepast.
DM '90 (Buffel) kan gezien worden als de dieselversie van de Railhopper.
Problemen
In de begintijd hadden de Railhoppers veel problemen met de software van het geavanceerde besturings- en diagnosesysteem. Eind 2001 werd SM '90 tijdelijk aan de kant gezet vanwege problemen met de elektrodynamische rem (ED-rem). De ED-rem werd in eerste instantie uitgeschakeld, maar de overgebleven schijfremmen raakten oververhit en veroorzaakten rookontwikkeling en kleine brandjes. Begin 2003 begon de lijm waarmee de wielen aan de as zijn bevestigd, los te laten. Om veiligheidsreden werden de Railhoppers tijdelijk aan de kant gezet. Een ander probleem is de roestvorming onder de vloeren van de cabines.
Eind jaren negentig had NS Reizigers een tekort aan zitplaatsen. Om dat tekort op te lossen, is besloten voorlopig alleen dubbeldeksmaterieel aan te schaffen. Een vervolgorder SM '90 werd dus niet geplaatst.
Na 13 jaar al buiten dienst
Van kleine, afwijkende treinstelseries is het onderhoud relatief duur en NS Reizigers heeft de stellen dus de laatste jaren te koop aangeboden. Tot op heden (eind 2005) is er nog geen spoorwegmaatschappij geweest die de treinstellen wil kopen. Desondanks is met het einde van de dienstregeling 2005 het doek gevallen voor SM '90 bij NSR. Vervolgens zijn de treinstellen overgebracht naar Onnen en aldaar terzijde gesteld na slechts 13 jaar dienst. Het wachten is nu op een koper of eventueel sloop.
(foto's en artikel: wikipedia.nl)